تعریف: درماتیت تماسی (به انگلیسی Dermatitis contacta، eczema contactum) گروهی از بیماریهای التهابی پوستی است که تحت تأثیر مستقیم عوامل خارجی رخ می دهد. آنها بر افراد از هر دو جنس تأثیر می گذارند و می توانند در هر سنی بروز کنند.
طبقه بندی: دو نوع درماتیت تماسی وجود دارد:
درماتیت تماسی تحریک کننده - یک واکنش التهابی حاد پوست است که با مکانیسم غیر آلرژیک اتفاق می افتد. علت آن تحریکات شیمیایی و فیزیکی است.
درماتیت تماسی آلرژیک - یک واکنش ایمنی التهابی است که در محل تماس مکرر پوست و غشاهای مخاطی به طور عمده با مواد حساسیت زای شیمیایی ایجاد می شود.
اتیوپاتوژنز : درماتیت تماسی تحریک کننده بلافاصله پس از تماس با عامل ایجاد می شود و بیشتر اوقات توسط مکانیسم سمی ایجاد می شود. ناشی از:
محرک های شیمیایی (اسیدها ، بازها ، حلال ها ، مواد شوینده و غیره)
تحریک مکانیکی (اصطکاک ، فشار)
عوامل فیزیکی - دمای بالا و پایین ، اشعه ماوراlet بنفش و یونیزان ، جریان الکتریکی
محرک های بیولوژیکی - گیاهان ، ات ، مایعات بیولوژیکی (بزاق ، ادرار ، مدفوع).
درماتیت تماسی آلرژیک می تواند توسط بسیاری از مواد موجود در زندگی روزمره ، طبیعت و صنعت ایجاد شود. پاتوژنز شامل تماس اولیه با عامل ایجاد کننده (حساس سازی) و تماس مکرر ماده حساسیت زا با پوست با ایجاد تظاهرات بالینی است. آلرژن ها به پروتئین های موجود در اپیدرم متصل شده و آنتی ژن هایی را تشکیل می دهند که توسط سلول های لانگرهانس (سلول های ایمنی پوست) جذب شده و واکنش های بعدی با استفاده از جمعیت های مختلف لنفوسیت ها انجام می شود.
درماتیت تماسی آلرژیک ناشی از:
فات و نمکهای فی - اغلب نیکل (از جواهرات فی ، ساعت ، سگک کمربند) ، همچنین نمکهای کروم ، کبالت ، طلا ، پلاتین
مواد رنگی و عطر در ترکیب صابون ها و شوینده ها
داروها - آنتی بیوتیک های موضعی ، بی حس کننده های موضعی
مواد اولیه و محصولات صنایع شیمیایی - لاستیک ، کلوفن ، سموم دفع آفات ، کودها ، رنگها (مخصوصاً برای چرم و کفش) ، مواد شیمیایی خانگی
گیاهان - بلوط ، پیچک ، گل داودی.
کلینیک: تغییرات پاتولوژیک درماتیت تماسی تحریک کننده در محل قرار گرفتن در معرض عامل اتیولوژیک مشاهده می شود (اغلب در دست ها و صورت). در آنجا پوست قرمز و متورم است ، ممکن است تاول هایی ایجاد شود که هنگام ترکیدن آن نقص سطح مرطوب پوست مشاهده می شود. شکایت ذهنی درد سوزشی است که ممکن است همراه با خارش باشد. ویژگی درماتیت تحریک کننده این است که قدرت تظاهرات بالینی به مدت و قدرت عامل تحریک کننده بستگی دارد - با عملکرد خفیف ، بثورات خفیف اریتماتو و اریتماتو-سنگفرشی ، خشکی پوست و هیپر کراتوز مشاهده می شود .
درماتیت تماسی آلرژیک با بثورات چند شکلی (اریتم ، ادم ، پاپول ، وزیکول و بولا) ظاهر می شود که می تواند در خارج از ناحیه ای که با ماده حساسیت زا در تماس بوده است ، ایجاد شود. خارش مشخصه درماتیت تماسی آلرژیک است. ضایعات پوستی ممکن است به مدت طولانی ادامه داشته باشد. در صورت ادامه تماس با ماده حساسیت زا ، بیماری مزمن می شود.
تشخیص : سابقه قرار گرفتن در معرض هر یک از عوامل ایجاد کننده بیماری برای تشخیص درماتیت تحریک پذیر مهم است. برای تشخیص درماتیت تماسی آلرژیک ، می توان تست آلرژی پوستی را اعمال کرد - استفاده از مقدار کمی آلرژی زا بر روی پوست با نظارت بر بروز واکنش التهابی موضعی. آزمایشات ایمونولوژیک در حال توسعه است ، که از ویژگی بالا و ارزش آموزنده برخوردار است.
تشخیص افتراقی شامل تمایز از انواع دیگر درماتیت ، پودرما ، درماتومیکوز ، گل سرخ ، روزاسه ، عفونت تبخال ، گال است.
درمان: درمان درماتیت تماسی موضعی و عمومی است.
محلول های ضعیف پرمنگنات پتاسیم یا بی کربنات سدیم و همچنین لوسیون ها ، کرم ها یا پمادهای کورتیکواستروئید به صورت موضعی استفاده می شود. از کرم های پایه نیز استفاده می شود. اگر ضایعات پوستی در اثر عفونت پیچیده باشد ، از آنتی بیوتیک ها و شیمی درمانی استفاده می شود.
درماتیت تماسی حساسیتی شدید نشانه ای برای استفاده عمومی از کورتیکواستروئیدها است.
منبع :
درباره این سایت